Навистина е грев да се краде од верски објект.
Од верските објекти се краде се и сешто... Се крадат ситните пари ставени на иконите ... Се крадат и вредните икони - поготову од помалку обезбедувани објекти ... но се краде и во Цркви и по градовите ...
Во Охрид нели се украдоа и делови од мошти на еден светец ?!
Еве за да имаме рамноправност “рамковна“ се потрудија крадците на бакарните плоќи на амамот во Дебар ....
На сета мака - ми текна да ви раскажам една случка од црквата од мојот крај ...
Попот на Црквата - кој впрочем е и мој подалечен предок - ги собрал селаните на селската слава во црквата и им одржал беседа:
“Драги мои сељани, сабрамо се на овој славу - свету славу - да гу прославимо селски славу ... Еве гледам дека сте донеле леб, погаче и вино да ви гу благослову славу... И тој ке га направу ... Ама имам едну муку да ви кажу и да ви пренесу и споделу с‘ас вас ...
Имасмо златан крст на цркву, да га *бу. Украдосте га ...
Купимо сребрен крс за нашу цркву да га *бу. И т‘ј га украдосте ...
Купимо железан крст - ама и т‘ј га украдосте да га е‘у ...
С‘г сам купија дрвен крст да га *бу ... Ако га украдете и њега после мој ке га целивате ....
Пребарај го блогов
четврток, септември 28, 2006
Претплати се на:
Коментари на објава (Atom)
Нема коментари:
Објави коментар