Кокино - рок-хепенинг со гратис изгрејсонце

Кокино - рок-хепенинг со гратис изгрејсонце

Новопронајдениот македонски Стоунхенџ во време на летниот еквиноцио го фрли предизвикот со својата древна мистерија. Така, деновиве 3.800 година старата карпеста опсерваторија Кокино беше место каде што крстосуваа екипи на магазинот „Нешенел џеографик", ТВ-каналот Дискавери, а на 23 јуни 2006 година, по иницијатива и организација на Музичката младина на Македонија, најдолгиот ден на годината се прослави со рок-хепенинг на древниот локалитет. Несекојдневната идеја проблематичната оддалеченост од урбаните места (70-ина километри од Скопје, 30-ина од Куманово), недоволно означениот пат до Кокино (со прашање до Стамбол се стигнува, а не до Кокино)... не беа пречка да се соберат две-три илјади луѓе со различна возраст и социјална структура, со различни музички вкусови и интереси, со различни погледи на животот. Секако, организираниот бесплатен превоз од Куманово до Кокино беше „олеснителна околност" за кумановската младина и сите што се чувствуваа така.

Шармот на авантурата и моментот на изгрејсонцето на еден од најдолгите денови во годината, да се види од трите карпести престоли на Кокино, беа предизвик не само за публиката туку и за музичките ѕвезди на хепенингот, како и за министерот за култура, Благој Стефановски, за министерот за одбрана, Јован Манасиевски, и за домаќинот, градоначалникот на Куманово, Зоран Дамјановски.

Штом денот е долг, ноќта си го добива „покусиот крај", па журот во Кокино си почна веднаш по зајдисонце на 23 јуни со настапот на маските од Вевчани, кои беа своевиден вовед во паганскиот имиџ што му се наметнува на местото. Потоа на сцената своето место го заземаа софистицираните музички традиционалисти „Стринг форсис", кои во својот ритам почнаа да го загреваат расположението. Додека дојде денот за големото враќање на „Леб и сол", Бодан и Кокан своите скици од минатото уште еднаш ги отсвирија во 45-минутна програма во подножјето на опсерваторијата, а пред веќе удобно удомената публика. Вистинско подигнување на адреналинот предизвикаа „Мајовци" со својот транс на зурли и тапани и потоа сж беше очекување на изгрејсонцето додека се редеа рокери, хевиметалци, џезери и технодиџеј во утринските часови. Сонцето уште еднаш изгреа во Кокино на 24 јуни, којзнае по кој пат, но одамна не со толку публика на карпите и со таков аплауз. (Ј.П.)